Wiersz miłosny Gottfrieda Benna pod tytułem Miłość

Miłość

Miłość — nad pocałunkami

spojrzenia gwiezdnych wart,

Eros w dali morzami

szumi, noc szumi i wiatr,

na brzeg wstępując, na scenę,

zanim zabraknie słów,

Venus Anadiomene

z muszli wyłania się znów.

 

Miłość — w szlochaniu chwilka

pośród wieczności ścian,

księżyców zgasi kilka,

wielu nie zada ran,

wierzysz, że na Araracie

ląduje arka twa,

i płyniesz ku zatracie

oceanem bez dna.

 

Miłości — wracasz świadectwem

do tego, co je dał,

korowód prowadzisz miejscem,

przez które wicher wiał.

Odmiana — godziny biega,

pospołu z płomieniem krąż,

na przemian z drżeniem drugiego

oddajesz i bierzesz wciąż.

Przełożył
Jerzy Litwiniuk