Na niebo wypływają białych

Na niebo wypływają białych chmurek żagle,

Od twojej płynie strony niebieska fregata,

Nie do mnie, nie od ciebie. I poczułem nagle,

Że już nigdy nie będzie, jak zeszłego lata.

Noc przyjdzie księżycowa i w twoim ogrodzie

Na srebrnej trawie cienie ułoży ogromnie.

A później będzie koła rysować na wodzie,

Gdy będziesz szła ogrodem nie ze mną, nie do mnie.

przypisane Wandzie