Miłość

Jeżeli tylko snem jest nasze życie,

Cóż jest miłości słodkie zachwycenie?

Cóż łzy rozkoszy? cóż każde westchnienie,

Co tkłiwsze serca okazuje bicie?

Choć strumień nieszczęść leje się obficie

I szczęście nie jest marne urojenie,

Kiedy niezgasłe miłości płomienie

W głąb czułej duszy wcisnęły się skrycie,

Gdy na jej śnieżnym wypoczywam łonie,

Gdy w jej objęciu łzę smutku uronię,

Obraz rozkoszy nigdy nie zatonie.

Jako snu słodkim marzeniem ujęty,

Choć los w nieszczęścia wtrąci mnie odmęty,

Ten płomień w duszy nie zagaśnie święty.