Wróżba

Kładę się cieniem na twych oczach.

Księżyca chłód na murze.

Czytam w twych miękkich jasnych włosach

I z dłoni twojej wróżę.

Głos twój, stłumiony mgły zasłoną,

Odzywa się nieskoro.

To czarna trąbka telefonu

Czaruje jak jezioro.

Przeczuwam: skończy się kabała

Kart roztoczonych czasu.

Z lękiem dotykam twego ciała

I ust, i ust, co gasną.