Nie wiem, kim jesteś

Nie wiem, kim jesteś, piękna i przejasna,

Ty, co mi byłaś ostatnią,

Lecz dusza twoja i ta moja własna

Krwią połączyły się bratnią...

Nie wiem, co niosłaś mi w ciche wieczory,

Kiedym całował twe oczy,

Bo duch mój w wizjach skłębiony i chory

Rozpiął cię w mglistej roztoczy...

I nie wiem, czy przez litość dziwną, świętą,

Dałaś mi usta swe czyste,

Czyżeś też miała chwilę wniebowziętą,

A piersi żarem ogniste?...

Nie wiem... lecz gdy cię w myślach przywołuję

I śnię o twoim uśmiechu,

Widzę cię śnieżną, ty moja, i czuję,

Żeśmy kochali bez grzechu...