Wiersz miłosny Tadeusza Różewicza pod tytułem Siedząc przy stole
Siedząc przy stole
Tadeusz Różewicz
Siedząc przy stole
w poczekalni czyta się gazetę
myśli się bez gniewu
jak długo będę siedział
przy tym stole
z tą kobietą
może po obiedzie
otworzymy drzwi
i każde pójdzie w swoją stronę
gdzie ja widziałam tego człowieka
pociera dłonią czoło
i przypomina
ta obca twarz ten oddech za gazetą
głos
te ręce które uciekają
od moich rąk