Jaskółka

Napłynęła na mnie fala miłosna,

jak powódź, co lody znosi.

Ty nie jesteś już taka młoda, ale jak wiosna,

i kto ciebie o to prosił?

Może moje serce prosiło na klęczkach

w rozmaitych rozpaczach i klęskach,

całując z rozpaczą na spółkę

ciebie — jaskółkę?

A może te jaskółki w niebie,

podobne do ciebie,

latały, kwiliły i wylatały,

żebym był radosny i śmiały?